Karta z historii

Historia powstania Ochronki Zgromadzenia Sióstr Służebniczek BDNP Publicznego Przedszkola w Ropczycach.

Trudno ustalić dokładnie czas przybycia Sióstr Służebniczek BDNP do Ropczyce, ale ich działalność bardzo mocno jest wpisana w życie parafii szczególnie zaś związana jest z historią Ochronki dla dzieci. Pierwsza Ochronkę w mieście przy ulicy Świętej Barbary/kiedyś ul. Kolejowa/ założył ks. MICHAŁ JEŻ wraz ze Stowarzyszeniem Ochronki im. Św. Józefa w dniu 1 marca 1918 roku. Od tego czasu Siostry prowadziły działalność opiekuńczą i wychowawczą w tejże Ochronce. Mieszkańcy Ropczyc bardzo chętnie oddawali swoje dzieci pod opiekę Sióstr dając w zamian niewielkie datki. Działalność opiekuńczo wychowawcza rozwijała się bardzo prężnie. Siostry „przetrwały” w ochronce II wojnę światową i dalej po niej prowadziły swa działalność. Jednak 19 września 1950 roku ta działalność została przerwana przez władze komunistyczne, które wydały dekret o kasacie stowarzyszeń. Dom nadal należał do Stowarzyszenia św. Józefa i dla tego, został zarekwirowany na potrzeby miasta a siostry musiały go opuścić. W domu na początku mieścił się Urząd Miejski, biblioteka później Ośrodek Zdrowia, a na końcu Izba Porodowa.

o (7)

<img loading="lazy" fetchpriority="high" decoding="async" width="2080" height="1168" src="https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-7.jpg" alt="" title="o (7)" srcset="https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-7.jpg 2080w, https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-7-1280x719.jpg 1280w, https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-7-980x550.jpg 980w, https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-7-480x270.jpg 480w" sizes="(min-width: 0px) and (max-width: 480px) 480px, (min-width: 481px) and (max-width: 980px) 980px, (min-width: 981px) and (max-width: 1280px) 1280px, (min-width: 1281px) 2080px, 100vw" class="wp-image-11705" />

Siostry zamieszkały „na Górce” gdzie po kilku latach na prośbę mieszkańców Ropczyc ponownie wznowiły działalność Ochronki w dniu 1.05.1974r. pomimo iż sala dla dzieci była nieduża dzieci przychodziło codziennie od 17 do 25. Dzieciom zapewniano stałą opiekę i wychowanie. Siostry z wielkim poświęceniem oddawały się tej pracy. Mieszkańcy Ropczyc doceniali ich działalność. Dlatego miejscowa ludność rozpoczęła starania wraz z siostrami o oddanie domu przy ulicy Św. Barbary. Rodzice dzieci uczęszczających do Ochronki wystosowali specjalne pismo do Urzędu miasta i Gminy Ropczyce. Wreszcie po kilku latach 1.02.1990 roku dom Ochronki został prawnie przekazany siostrom. Zaczęto prace remontowe przy których wytrwale pomagali rodzice dzieci. Dzieci po raz pierwszy przybyły do Ochronki już 7 lutego. Podczas pobytu dzieci dokonywano jeszcze wielu prac remontowych i dlatego ponownie dzieci uczęszczały do ochronki „na Górce” do 2.12.1991 rok.

o (4)

<img loading="lazy" decoding="async" width="2080" height="1168" src="https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-4.jpg" alt="" title="o (4)" srcset="https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-4.jpg 2080w, https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-4-1280x719.jpg 1280w, https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-4-980x550.jpg 980w, https://wychowanie.siostry.net/wp-content/uploads/2021/01/o-4-480x270.jpg 480w" sizes="(min-width: 0px) and (max-width: 480px) 480px, (min-width: 481px) and (max-width: 980px) 980px, (min-width: 981px) and (max-width: 1280px) 1280px, (min-width: 1281px) 2080px, 100vw" class="wp-image-11706" />

Od tego dnia Ochronka już na dobre rozpoczęła pracę na ul. Św. Barbary. Od sierpnia 1992 roku trwały starania o zarejestrowanie Ochronki jako Przedszkola Publicznego. W dniu 1 marca 1995 Ochronce wreszcie nadano prawa Przedszkola Publicznego. Było, to pierwsze Przedszkole Publiczne w naszym Zgromadzeniu. Ówczesną dyrektorką była s. M. Eudoksja /Zofia/ Twardowska. Ochronka nadal prowadzi swe działa. Mamy w niej 2 grupy – starszą i młodszą, a rodzice, tak jak kiedyś chętnie oddają swe dzieci pod naszą opiekę. Ochotnie angażują się w życie naszej ochronki i chętnie ją wspomagają. Życie i działalność naszych poprzedniczek zostawiła niezatarte i bardzo dobre ślad, a my staramy się kontynuować.