W poniedziałkowy poranek zrobiło się niebiesko w naszej Ochronce, a to za sprawą przedszkolaków w niebieskich ubraniach, które dziś przypominały niezapominajki. Kwiatka bardzo pospolitego i bardzo skromnego. Obchody Dnia Polskiej Niezapominajki były wczoraj, jednak my świętujemy je dziś. Ideą święta jest promowanie walorów polskiej przyrody i stałe przypominanie o jej ochronie. Święto ma również na celu zachowanie od zapomnienia ważnych chwil w życiu, osób, miejsc i sytuacji. Pomysł ustanowienia Święta Polskiej Niezapominajki wyszedł od redaktora Polskiego Radia Andrzeja Zalewskiego, znanego miłośnika przyrody i meteorologa 20 lat temu! Redaktor Zalewski zauważył, że w Polsce rośnie dużo niezapominajek i doszedł do wniosku, że ten kwiatek będzie symbolem święta jednoczącego ludzi pod hasłem wzajemnej życzliwości i dowodem poszanowania i troski o rodzimą przyrodę Niezapominajka zwana jest w Polsce niezabudką. Niepozornie, mało użyteczne i nawet niezbyt rzucające się w oczy niezapominajki, nie cieszą się specjalnymi względami kulturoznawców, etnografów czy nawet botaników. Bez szczególnych właściwości leczniczych, ale też nietrujące i nienadające się do spożycia kwiaty, pozostają w cieniu wielu roślin naprawdę dla człowieka użytecznych. Jedno tylko wyróżnia je wśród innych; otóż w kulturze wielu, nie tylko europejskich narodów pozostają kwiatami pamięci. Ta pamięć jest bardzo ważna. Przypomina o szacunku dla tego co zostało nam dane, o trosce nawet o najmniejszy kwiatek oraz o pamięci o innych. My ten dzień przeżyliśmy właśnie w takiej atmosferze, gdzie każdy przedszkolak starał się być uważny na dar drugiego, na otaczającą nas przyrodę. Ten czas upłynął nam we wzajemnej radości i życzliwości.
