Kiedy dziecko pierwszy raz przekracza próg przedszkola zwykle boi się nowego otoczenia, obcych ludzi i tego wszystkiego co jest mu nieznane. Dlatego ważne jest, aby nie zostało samo ze swoimi przeżyciami, często bardzo trudnymi. W tym czasie dziecko najbardziej potrzebuje bliskości rodziców i ich wsparcia pełnego miłości. Zdarza się, że maluch nie chce wejść do przedszkola, płacze, nie je, nie chce się bawić. Nic w tym dziwnego, przecież w jego życiu następuje ogromna zmiana.
Po pierwsze warto uświadomić sobie, że płacz przy rozstaniu nie trwa bez końca. Po drugie pamiętajmy, że każde dziecko jest inne i wymaga indywidualnego podejścia. Dla każdego malucha takie same sytuacje mogą znaczyć co innego. Ważne jest zauważenie tego, co dziecko poprzez swoje zachowanie chce powiedzieć. W ten sposób bowiem samo wskazuje jakiej pomocy potrzebuje w zaakceptowaniu nowej sytuacji. Dobra współpraca rodziców z nauczycielem, ustalenie wspólnych działań to kolejny element powodzenia adaptacji. Nie bez znaczenia jest, aby wcześniej wraz z dzieckiem „dzień adaptacji w przedszkolu” przeżyli również rodzice. W takim dniu dziecko w obecności rodziców może doświadczyć przyjaznej atmosfery przedszkola i przekonać się, że może być „całkiem fajnie”. Istotne dla przyjęcia nowej roli – roli przedszkolaka jest doświadczenie przyjaznej wspólnoty przedszkola. Z kolei rodzice mają okazję zapoznać się z koncepcją wychowania w przedszkolu, organizacją dnia, kadrą pedagogiczną, całym personelem przedszkola.
Sukces adaptacji przedszkolaka bywa często zagadką, rozwiązań jest tyle ile dzieci. Warto jednak, aby rodzice pamiętali o pewnych wzorach zachowań, które można zastosować.
Rodzice:
– dajcie dziecku czas na zaakceptowanie nowego środowiska,
– wspierajcie dziecko poprzez okazywanie miłości i zapewnienie, że po
niego przyjdziecie po pracy,
– nie przedłużajcie czasu rozstania,
– nie przekupujcie dziecka prezentami, aby zostało w przedszkolu,
– w pierwszych dniach odbierzcie dziecko wcześniej z przedszkola, zaangażujcie również osoby bliskie dziecku,
np. babcię, dziadka,
– przeznaczcie więcej czasu na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola.