„Przyjdź Duchu Święty…”
Jesteśmy ostatnio świadkami bardzo niebezpiecznego zjawiska jakim jest pozbawianie ludzi wierzących (chrześcijan) możliwości korzystania z rozwijania życia duchowego dzieci i młodzieży. Z niepokojem obserwujemy kolejne plany i zamiary obecnego rządu, wykraczające mocno poza normy i zasady ustalone w Konstytucji. Przyglądając się licznym komentarzom i wypowiedziom ludzi wykształconych i znaczących w naszym kraju, myślę, że warto również określić swoje stanowisko w tej sprawie.
O tym jakie sakramenty Kościół daje nam wierzącym i co dzięki nim otrzymujemy, uczą się dzieci podczas katechez w szkole. Jest to pierwsze zetknięcie się z istotą i sensem podążania drogą prowadzącą chrześcijan do zbawienia. Sakrament Bierzmowania jest pierwszym, który przyjmują w pełni świadomie ludzie młodzi. Jednak obserwując najbliższe otoczenie coraz częściej można stwierdzić, że jest to tylko obowiązek, który należy spełnić czy wypełnić. Tylko pytanie w takim razie po co? Zachęcamy do kilku chwil refleksji na temat istoty i znaczenia Sakramentu Bierzmowania.
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. (Dz 2, 1-4)
Kolejnym sakramentem po Chrzcie Świętym, który należy do grupy sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego jest bierzmowanie. Już sama nazwa jest przepiękna! Dlaczego? Ponieważ pochodzi od słowa bierzmo, czyli belki z konstrukcji dachowej, mającej za zadanie podtrzymywać strop kościoła. Pokazuje nam to, że sakrament ten otwiera nas na działanie Ducha Świętego, który przychodzi ze swoimi darami. Umacnia nas, byśmy jeszcze piękniej mogli świadczyć, byli umocnieniem dla innych, ale też byśmy sami zachowali wiarę i nie pobłądzili na drogach zbawienia.
Jesteśmy trochę przyzwyczajeni do życia w świecie, gdzie „tu i teraz” jest najważniejsze. Często z wielkim trudem przychodzi nam czekać na coś, po podjęciu jakiejś decyzji czy po dokonaniu wyboru. Sakrament Bierzmowania myślę, że jest doskonałym przykładem tego co naszą ludzką naturę powinno cechować, czyli cierpliwości, wytrwałości i zaufania. Umocnienie darami Ducha Świętego dla świadomego kandydata przygotowującego się do przyjęcia tego sakramentu jest bardzo ważne na drodze wkraczania w dorosłość. Ludzie młodzi, którzy bombardowani są z każdej strony różnymi informacjami, powinni poznać jaki jest sens życia każdego chrześcijanina, a tym samym sens ich życia. W świecie porażek, niepowodzeń i licznych trudności ważne, aby realnie doświadczyli takiego umocnienia, aby nie zbaczali z drogi prowadzącej do zbawienia. Często mówi się, że przyjęcie tego sakramentu jest decyzją dobrowolną młodego człowieka. I jest w tym racja, jednak czy najbliżsi, rodzina, rodzice, rodzice chrzestni nie mają wpływu na to jakie to będą wybory? Towarzyszenie i pokazywanie swoim życiem i przykładem sensu pójścia taką drogą jest obowiązkiem każdego chrześcijanina i nikt z tego nie powinien się zwalniać.
Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie 1316 wskazuje, że: Bierzmowanie udoskonala łaskę chrztu; jest ono sakramentem, który daje Ducha Świętego, aby głębiej zakorzenić nas w synostwie Bożym, ściślej wszczepić w Chrystusa, umocnić naszą więź z Kościołem, włączyć nas bardziej do jego posłania i pomóc w świadczeniu o wierze chrześcijańskiej słowem, któremu towarzyszą czyny.
Bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter. Dlatego ten sakrament można przyjąć tylko raz w życiu. (KKK 1317).
Sakrament ten:
– zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić „Abba, Ojcze!” (Rz 8,15);
– ściślej jednoczy nas z Chrystusem;
– pomnaża w nas dary Ducha Świętego;
– udoskonala naszą więź z Kościołem;
– udziela nam jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.
Przygotowania do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania przyjmują różną formę w zależności od parafii, jednak zawsze jest to proces dłuższy niż kilka spotkań przed tym wydarzeniem. Dlatego tak ważne jest, aby uczestniczyć w nich i towarzyszyć młodym ludziom. Dzięki temu jeszcze ścisłej zjednoczymy się z Kościołem i umocnimy również swoją wiarę poprzez świadome i aktywne życie religijne. Poświęćmy zatem naszym dzieciom czas, ponieważ świadectwo naszego życia i postawa zawsze będzie najlepszym i największym wsparciem jakie możemy im ofiarować. Sakrament Bierzmowania udziela kandydatom specjalnej mocy i jest niewątpliwie ogromną łaską, którą otrzymaliśmy od Pana Boga. Jednak to od nas zależy czy będziemy potrafili z ufnością i odwagą świadczyć o Jezusie Chrystusie. A podążając różnymi drogami naszego życia korzystajmy z sakramentów, które zawsze są i będą umocnieniem, pomocą w różnorakich kryzysach i trudnościach.
Aleksander Ćwik – redemptorysta,
posługujący w Tuchowskiej Bazylice
Kinga Kara – nauczycielka,
pracująca w Ochronce w Tuchowie