Jest sprawą wiadomą, że przedszkolaki bardzo lubią świętować. Dla dzieci każda okoliczność jest do tego dobra, a takich w przedszkolu nie brakuje. Są to zarówno wydarzenia codzienne, związane z organizacją dnia, tygodnia, pór roku oraz roku liturgicznego, jak i świętowanie imienin, urodzin itd. Każde przedszkole powinno mieć swoje zwyczaje i tradycje – charakterystyczne dla danego środowiska, w którym żyje – a przede wszystkim wynikające z misji i wizji przedszkola. W przedszkolu katolickim bardzo ważne jest świętowanie np. Rocznicy Chrztu Świętego. Dziecko w tym dniu może przynieść do przedszkola swoją białą szatkę, gromnicę, zdjęcia czy inne pamiątki z dnia Chrztu Świętego. Jest to okazja zarówno do wspólnego świętowania, jak i do przeprowadzenia katechezy na temat tego sakramentu, podczas którego staliśmy się Dziećmi Bożymi.
Obok tych „zwyczajnych” wydarzeń przedszkolaki uczestniczą w przygotowywaniu i przeżywaniu świąt i uroczystości religijnych, narodowych, regionalnych, związanych z regionem czy miastem, w którym dzieci mieszkają. Tempo życia często sprawia, że pomijamy te ważne wydarzenia lub w ogóle o nich zapominamy. One zaś – dobrze zorganizowane i właściwie przeżyte – rozwijają osobowość dziecka, kształtują jego charakter, uczą świętowania, rozwijają wyobraźnię, wrażliwość na piękno i odkrywanie w świecie Pana Boga. Natomiast przez zewnętrzną formę pozwalają doświadczyć głębszego znaczenia wewnętrznego, czyli jednym słowem – wychowują. Dobrze wiemy, że nie da się oddzielić sfery duchowej od życia codziennego i związanych z nim doświadczeń przedszkolaka. Dzieci potrafią całą swą osobą zaangażować się w przygotowanie oraz uczestniczenie w świętowaniu, które powinno być szczegółowo i dobrze przemyślane i zorganizowane przez nas, dorosłych.
Nauczyciel wraz z przedszkolakami – ale również we współpracy z rodzicami – powinien zatem zatroszczyć się o odpowiednią dekorację, dostosowaną do pory roku, okresu liturgicznego, konkretnego święta czy uroczystości. Równie istotne jest przygotowanie artystyczne: teatralne, muzyczne, plastyczne, nawiązujące do tematyki wydarzenia. To wprowadza dzieci we właściwy klimat i podkreśla doniosłość chwili. Nie mniej ważny jest odświętny lub okolicznościowy ubiór przedszkolaka i całego personelu przedszkola.
Trzeba uczyć dzieci dobrego świętowania, nadawania przeżyciom znaczenia, a nie – jak to często proponuje współczesny świat – skupiania na nic nieznaczących gestach, często nawet niemających nic wspólnego ze zwyczajem czy tradycją, ale reklamą i komercją.
Warto zauważyć, że również w przedszkolu przekazuje się zwyczaje i tradycje z pokolenia na pokolenie. To starszaki przekazują młodszym kolegom i koleżankom zwyczaje i tradycje (nie tyle przez słowa, co poprzez swoje zaangażowanie, przeżywanie, poprzez swój przykład przekazują maluchom pewien „styl”, zwyczaj, tradycje przedszkola). Może się wydawać, że dzieci co rok – przynajmniej przez cztery lata – przeżywają wciąż te same wydarzenia. I właśnie o to chodzi, by powracając do wcześniejszych doświadczeń, wdrażać dzieci do przeżywania ich coraz głębiej i bardziej świadomie, by wprowadzać je w świat wartości, którymi będą się kiedyś kierowały w życiu.
s. Edyta Piekarz