Błogosławiony Edmund często odwiedzał ochronki na święta Bożego Narodzenia. Było to dla niego ważne wydarzenia, bo często notował je w swoim Dzienniku. Pewnego grudniowego dnia 1853 roku, tak zapisał:
Po południu pojechałem do Podrzecza na Gwiazdkę tamtejszej ochronki. (…) Dzieci i rodzice byli już zgromadzeni. Drzewka obok obrazu jaśniały zapalonymi stoczkami, na ławie niżej ołtarzyka nakrytej białym obrusem, w środku stał żłóbek napełniony sianem i na nim złożona lalka przedstawiająca Dzieciątko Jezus, po bokach zaś dla trzydziestu trzech dzieci leżały strucelki, jabłuszka, pierniczki, orzechy, opłatki. Dzieci zgodnymi dosyć głosy śpiewały pierwsze zwrotki pieśni kolędowej Anioł pasterzom mówił.
Właśnie takie zdarzenie z XIX wieku, przedstawiły dzieci z Ochronki, urzeczywistniając to, co działo się dawniej. I chociaż Edmund żył ponad 200 lat temu, rzeczywistość wychowania się nie zmieniła, a siostry nadal pielęgnują rodzime tradycje i ważne wydarzenia naszej wiary w kolejnym już wieku.
Na Gwiazdkę do Ochronki, w tym roku przybyła Matka Generalna Maksymilla Pliszka, siostra Prowincjalna Barbara Mądro, siostry Służebniczki, które pracują i mieszkają w tutejszym domu, pan Burmistrz Mariusz Szewczyk, a także seniorzy z „Domu Symeona i Anny” i pozostali pracownicy, którzy na co dzień wspierają nas w wypełnianiu misji pozostawionej przez bł. Edmunda.
Świąteczne spotkanie było okazją do wyrażenia wdzięczności za pomoc i życzliwość, której doświadczamy w codzienności. Dzieci również złożyły bożonarodzeniowe życzenia. Niech one wybrzmią tutaj jeszcze raz. Składamy je wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób wspierają nas swoją modlitwą i pomocą oraz odwiedzają naszą stronę internetową :).
Na usta się cisną serdeczne życzenia.
Niech mały Jezus łaską opromienia.
Niech da dni lepsze dni pełne radości
I niech pokój Boży wokoło zagości.
W świętą noc narodzenia Dzieciątka Bożego,
niech gwiazda nadziei wzejdzie dla każdego.
Niech Święta Rodzina do domów przybędzie
i przy waszym stole rodzinnym – usiądzie.
Matka Boża wniesie w dom wasz Zbawiciela,
aby troski zbladły, a duch poweselał.
Niechaj słońce wiary znowu nam zaświeci,
Tego z głębi serca życzą – dzieci!
